nędznik — m III, DB. a, N. nędznikkiem; lm M. nędznikicy, DB. ów «człowiek podły, nikczemny; niegodziwiec, łajdak» … Słownik języka polskiego
kreatura — ż IV, CMs. kreaturaurze; lm D. kreaturaur pot. «lichy, podły człowiek, nędzne indywiduum; nędznik» Marna, podejrzana kreatura. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
niegodziwiec — m II, DB. niegodziwiecwca, W. niegodziwiecwcze (niegodziwiecwcu); lm M. niegodziwiecwcy, DB. niegodziwiecwców książk. «człowiek nieuczciwy, zły; łotr, nędznik, nikczemnik» … Słownik języka polskiego
nikczemnik — m III, DB. a, N. nikczemnikkiem; lm M. nikczemnikicy, DB. ów «człowiek nikczemny; niegodziwiec, podlec, łotr, nędznik» … Słownik języka polskiego